RADIVOJE ŽIVKOVIĆ ŽIL

Radivoje Živković je osnovnu školu završio u rodnoj Trnavi, a srednju Mašinsku upisao je u Čačku, gde ga je kao veoma visokog momka brzo uoči trener Borca Aleksandar Puš Stefanović, koji ga je 1967. i uveo u košarku. Bio je početnik u ovom sportu, ali je upornim radom postao odličan košarkaš.

Za seniore Borca igrao je pet godina (1968–1972). Dominirao je svojom visinom (208 cm) na poziciji centra, tako da je već 1968. pozvan na pripreme omladinske reprezentacije sa kojom je 1969. na Balkanijadi osvojio zlatnu medalju.

Sledeće 1970. godine na evropskom prvenstvu u Grčkoj sa juniorima Jugoslavije zauzeo je četvrto mesto. Na ovom takmičenju davao je prosečno 5,1 poena po utakmici. Iste godine proglašen je za sportistu godine u Čačku, a Ranko Žeravica ga je uvrstio u širi spisak kandidata za seniorsku reprezentaciju.

Radivoje Živković imao je ukupno 19 nastupa za juniorsku reprezentaciju (134 poena), 21 za „B” reprezentaciju Jugoslavije (149 poena) i 64 za „A” reprezentaciju Jugoslavije (253 poena). Sa seniorskom reprezentacijom osvojio je zlatnu medalju na Mediteranskim igrama (1975) i dve zlatne medalje na Balkanskim igrama (1974. i 1976).

Sve je to uslovilo da se za njega zainteresuju beogradski klubovi. Tako je 1972. potpisao ugovor sa beogradskom Crvenom zvezdom, ali bez odobrenja matičnog kluba, tako da je morao da pauzira godinu dana i propusti jednu takmičarsku sezonu. Istovremeno, nije mogao da igra ni za reprezentaciju Jugoslavije.

Tek od jeseni 1973. stekao je pravo da nastupa za Crvenu zvezdu u kojoj je igrao do 1981. godine. Zvezda je nastojala da stvori šampionski tim, pa je iz Čačka htela da preuzme Živkovića i Kićanovića, koji je ipak otišao u Partizan. Tako je Radivoje Živković postao deo prve petorke Zvezde sa Kapičićem, Mokom Slavnićem,Ducijem Simonovićem i Vučinićem.

Sa Crvenom zvezdom osvojio je 1973/1974. Kup „Rajmunada Saportea” (Kup kupova), kao i Kup Jugoslavije u sezoni 1974/1975. godine.

Odigrao je ukupno 203 utakmice za Crvenu zvezdu, postigao 2.838 poena (prosečno 13,9 po utakmici). Za ukupno 12 sezona koje je igrao u Prvoj ligi postigao je 2.926 koševa (prosečno 11,9 po utakmici).

Na kraju karijere odigrao je i jednu sezonu za čačanski Železničar (1984/1985) u Drugoj saveznoj ligi i na 20 utakmica postigao oko 400 koševa.

Uporedo sa bavljenjem košarkom, Živković je na Fakultetu za fizičku kulturu studirao i diplomirao (jedno vreme bio je i asistent za košarku), da bi od 1988. postao trener košarke u Švajcarskoj, gde i danas živi sa suprugom Verom (1951) i sinovima Milanom i Petrom.

Tekst:Duško Radišić Lejča

Fotografije:Arhiva

Tekst je u okviru medijskog projekta,,Čačak sinonim za košarku 3″.

,,Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva“.